Cudowna
różdżka wzrosła - Iz 11,1—10
Cudowna różdżka wzrosła, gałązka bardzo mdła;
Prorocka wieść doniosła, że to z Jessego pnia
Zakwitnął cudny kwiat
W pośrodku ostrej zimy,
Gdy ciemność kryła świat.
Ten kwiatek, co zachwyca, Izajasz wieścił rad,
A Maria Go - Dziewica - wydała na ten świat;
Powiła Dziecię swe,
Jak zrządził Bóg przedwieczny,
Gdy świat spoczywał w śnie.
Kwiatuszek ten na ziemi przecudną szerzy woń
I promieniami swymi rozprasza nocną toń.
Prawdziwy człowiek - Bóg
W cierpieniach dopomaga,
Ratuje z śmierci trwóg.
O Jezu, aż do zgonu, do zejścia z kraju łez,
Ty moją bądź obroną, aż łzy obetrzesz z rzęs.
Gdy Twoją ujrzym twarz
W ojczyźnie pełnej chwały,
O, to nam, Boże, zdarz!
zw.
1, 2 i 4; z 1587 r.
zw.3: Franciszek Layritz + 1859
Śpiewnik Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w RP
Wydanie III, Wydawnictwo Zwiastun 1988, s. 99.
Ależ piękny wpis. Bardzo dziękuję.
OdpowiedzUsuńMiło mi, że wpis się spodobał. Musze przyznać, że ciemiernik ładnie pozował do zdjęć :)
UsuńAle bajer.
OdpowiedzUsuńCudny haft i ten wiersz/psalm.
Tak się ładnie złożyło na koniec sezonu kolędowego :)
Usuń